Ondanks de moeilijke thuissituatie volgden de kinderen degelijk onderwijs, zowel de jongens als de meisjes. Dat kon omdat ze studiebeurzen kregen van hun nonkel pastoor Constant Van Coillie, die een broer was van hun overleden moeder.

Het Klein Seminarie te Roeselare

De eerste jaren volgde Cyriel de Latijnse humaniora aan het Sint-Aloysiuscollege in Diksmuide. Het derde, vierde en vijfde middelbaar (1912-1914) liep hij school aan het Klein Seminarie in Roeselare. Hij was een goede leerling en werd in zijn rapporten geprezen om zijn goed gedrag. Cyriels jongere broer Constant volgde in zijn voetsporen.

In ons archief vonden we een prachtige schoolfoto uit het jaar 1913. Het gezicht van Cyriel hebben we er nog niet op kunnen vinden, maar dat hij ertussen staat weten we wel zeker.

De Weilanders

Op de foto hieronder zien we zowel Cyriel als Constant in hun middelbare schooltijd. Ze maakten deel uit van een studentengilde dat zich ‘De Weilanders’ noemde. De piepjonge Constant heeft stoer een pijp in de mond. Cyriel heeft al die typische bezielde blik die op al zijn latere foto’s terugkomt

Liefde voor God en Vaderland

Het Klein Seminarie was niet zomaar een school. Het was een college met veel aanzien en een lange traditie. De sfeer was er vaderlandslievend, Vlaamsgezind en streng katholiek. De leerlingen kwamen er onder de invloed van charismatische priester-leraars. Die brachten hen liefde voor het vaderland, de Vlaamse zaak en het katholiek geloof bij.

Ook Cyriel werd hier sterk door beïnvloed in zijn denken en zijn handelen. Veel leerlingen waren bezield door een romantisch verlangen om de goede zaak te dienen. Dat verklaart ook waarom velen van hen zich bij het uitbreken van de oorlog vrijwillig aanmeldden bij het Belgisch leger.